pozwolić (język polski)

wymowa:
IPA: [pɔˈzvɔlʲiʨ̑], AS: [pozvolʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. pozwalać)

(1.1) zob. pozwalać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) - Nie możemy pozwolić na dalszą sowietyzację - oświadczyła któregoś dnia[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) niechać
antonimy:
(1.1) zabronić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pozwalanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: pozwalać
źródła:
  1. Jerzy Stawiński, Piszczyk, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.