łȫn (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
łön
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) zostawić, pozwolić (wyjść)[1]
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty łiss, imiesłów czasu przeszłego gəłȫn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. nunderłȫn
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. lāzen < swn. lāzan < pragerm. *lētaną; por. jid. לאָזן (lozn), niem. lassen, szw. lämna
uwagi:
zobacz też: nȧjłȫn
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 263.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.