profesor (język polski)

wymowa:
, IPA: [prɔˈfɛsɔr], AS: [profesor]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) eduk. tytuł naukowy nadawany samodzielnym pracownikom naukowym; zob. też tytuł naukowy profesora w Wikipedii
(1.2) eduk. nazwa stanowiska pracy na uczelniach wyższych i w instytucjach naukowych; zob. też profesor w Wikipedii
(1.3) eduk. osoba, której nadano tytuł profesora (1.1)
(1.4) pot. eduk. grzecz. nauczyciel szkoły średniej, zwłaszcza liceum ogólnokształcącego
(1.5) eduk. tytuł honorowy zasłużonych nauczycieli szkolnictwa podstawowego, gimnazjalnego oraz ponadgimnazjalnego; zob. też profesor oświaty w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) eduk. uczona z tytułem naukowym profesora (1.1)
(2.2) eduk. kobieta zajmująca stanowisko profesora (1.2)
(2.3) pot. eduk. grzecz. nauczycielka szkoły średniej, zwłaszcza liceum ogólnokształcącego
(2.4) nauczycielka z tytułem honorowym profesora (1.4) oświaty
odmiana:
(1)
(2) według tabeli (1) lub nieodm.,
przykłady:
(1.1) We wtorek prezydent RP wręczył nominacje profesorskie 166 naukowcom, nadając im w ten sposób tytuły profesora.
(1.2) Uczelnia ogłosiła konkurs na stanowisko profesora nadzwyczajnego w dziedzinie nauk ekonomicznych w Katedrze Finansów.
(1.4) Panie profesorze, proszę nam dzisiaj nie robić klasówki!
(1.4) Nasz profesor od gegry to straszna żyła.
(1.5) Tytuł honorowy profesora oświaty jest od roku 2008 nadawany wybitnym nauczycielom dyplomowanym.
składnia:
kolokacje:
(1.1) profesor tytularny • profesor belwederskiSzanowni Profesorowie! • Dostojni Profesorowie!
(1.2) profesor uczelniany
(1.4) panie profesorze! • pani profesor!
(1.5) profesor oświaty
synonimy:
(1.4) nauczyciel, pot. przest. psor
(2.3) profesorka, pot. przest. psorka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. profesura ż, profesorka ż, profesorowa ż, profesorstwo n
przym. profesorski
przysł. profesorsko
skr. prof.
związki frazeologiczne:
profesor nadzwyczajny • profesor zwyczajny • profesor emeritus • profesor wizytujący • profesor oświaty
etymologia:
łac. professornauczyciel, retor
uwagi:
Forma „profesorowie” jest używana w sytuacjach bardziej uroczystych
tłumaczenia:
źródła:

profesor (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) profesor
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

profesor (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) profesor
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

profesor (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) profesor, profesorski
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. profesoro, profesoreco, profesorino, geprofesoroj
przym. profesora
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

profesor (język galicyjski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nauczyciel
(1.2) profesor
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz galicyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

profesor (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [pɾo.fe.ˈsoɾ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) profesor
odmiana:
(1.1) lm profesores
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. profesora ż, profesorado m, profe m/ż, profa ż, profesión ż
czas. profesar
przym. profesoral
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. professor, professōris
uwagi:
źródła:

profesor (język rumuński)

wymowa:
IPA: [pro.fe.ˈsor]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) profesor
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz rumuński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

profesor (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
професор
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) profesor
odmiana:
(1.1) lm profesoris
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

profesor (język słoweński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) profesor
(1.2) nauczyciel
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

profesor (język wilamowski)

profesor (1.3)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
professör
wymowa:
znaczenia:
(1.1) eduk. nauk. profesor (stopień naukowy)[1]
(1.2) eduk. profesor (osoba)[1]
(1.3) eduk. pot. profesor (nauczyciel)[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska profesoryn ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Professor
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.