tyłek (język polski)

tyłek (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈtɨwɛk], AS: [tyu̯ek]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. pośladki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Uważam, że masz zgrabny tyłek, Ewelino.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ładny / zgrabny / brzydki / kształtny / chudy / gruby / szeroki / wąski / jędrny / obwisły / wychudły tyłek • dostać / bić / brać w tyłek (po tyłku) • siąść / siadać na tyłku
synonimy:
(1.1) pupa, pośladki, siedzenie; eufem. cztery litery; przest. rzyć; grub. zadek, kuper; wulg. dupa; żart. sempiterna; reg. (Poznań) ameryka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tył m, tylnik m
zdrobn. tyłeczek m
przym. tylny, tyłowy, tyłkowy
związki frazeologiczne:
babskiego tyłka brat / wójt • bać się o własny tyłek • brać tyłek w troki • całować tyłek • ciężko ruszyć tyłek • dbać o własny tyłek • dostać w tyłek / dostać po tyłku • elegancik nowy, zegarek cynowy, wiatr odwinie poły, widać tyłek goły • jak wrzód na tyłku • mieć robaki w tyłku • nadstawić tyłek • pilnować swojego tyłka • pocałuj mnie w tyłek! • robić koło tyłka • ruszyć tyłek • siąść na tyłku • truć tyłek
etymologia:
pol. tył + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.