kuper (język polski)
kuper (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈkupɛr], AS: [kuper]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) tylna część tułowia u ptaków[1]
- (1.2) przen. pot. tyłek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kuper kupry dopełniacz kupra kuprów celownik kuprowi kuprom biernik kuper kupry narzędnik kuprem kuprami miejscownik kuprze kuprach wołacz kuprze kupry - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kaczy / łabędzi / kurzy kuper
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kuprówka ż
- zdrobn. kuperek m
- przym. kuprowy
- związki frazeologiczne:
- bić jak w kaczy kuper • strzelać jak w kaczy kuper • walić jak w kaczy kuper
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tyłek
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.