Krystyna (język polski)

wymowa:
IPA: [krɨˈstɨ̃na], AS: [krystna], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Krystyna w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: Krystyn
odmiana:
(1.1)
(2.1) zob. Krystyn
przykłady:
(1.1) Mam na imię Krystyna i uczę geografii w szkole podstawowej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Krzysztof m, Krystian m, Krzysztofor m
zdrobn. Krysia ż, Kryśka ż, Krysieńka ż, Krystka ż, Krystynka ż, Krzycha ż, Kryśka ż
zgrub. Krycha ż, Krychna ż
forma męska Krystyn m
przym. Krystynowy
związki frazeologiczne:
Krycha, Krystyna, Krysia – ludzi wkurza nie od dzisiaj
etymologia:
(1.1) łac. Christina[1]
uwagi:
zob. też Krystyna w Wikicytatach
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. Polskie nazwy własne. Encyklopedia pod red. Ewy Rzetelskiej-Feleszko, Kraków 2005, s. 108.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.