dzienny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʥ̑ɛ̃nːɨ], AS: [ʒ́ẽ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący dnia jako części doby; mający miejsce, żyjący, pracujący, przeznaczony do użycia przed zmrokiem

(1.2) dotyczący dnia jako całej doby; mający miejsce w ciągu całego dnia

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dzienny		dzienna	dzienne	dzienni	dzienne
dopełniacz	dziennego		dziennej	dziennego	dziennych
celownik	dziennemu		dziennej	dziennemu	dziennym
biernik	dziennego	dzienny	dzienną	dzienne	dziennych	dzienne
narzędnik	dziennym		dzienną	dziennym	dziennymi
miejscownik	dziennym		dziennej	dziennym	dziennych
wołacz	dzienny		dzienna	dzienne	dzienni	dzienne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Ludzie prowadzą zazwyczaj dzienny tryb życia.

(1.2) Dzienny utarg w naszym sklepie to pięć tysięcy złotych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) dobowy

antonimy:

(1.1) nocny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dzień m, dziennik m, dniówka ż

przym. codzienny, dziennikarski

przysł. codziennie, dziennie, dniem

czas. dnieć

związki frazeologiczne:

przejść do porządku dziennego • nocna gżegżółka zawsze dzienną przekuka

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: : (1.1) diurnal; (1.2) daily
• białoruski: (1.1) дзённы; (1.2) дзённы
• esperanto: (1.1) taga; (1.2) taga, diurna
• hiszpański: (1.1) diurno; (1.2) diario
• rosyjski: (1.1) дневно́й; (1.2) дневно́й
• sanskryt: (1.1) दिवातन
• słowacki: (1.1) denný

źródła: