poruszenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔruˈʃɛ̃ɲɛ], AS: [porušẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od poruszyć
- (1.2) książk. stan wzburzenia spowodowany jakimiś wydarzeniami, informacją itp.
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza mianownik poruszenie dopełniacz poruszenia celownik poruszeniu biernik poruszenie narzędnik poruszeniem miejscownik poruszeniu wołacz poruszenie - przykłady:
- (1.1) Na tym zdjęciu widoczne jest poruszenie.
- (1.2) Wiadomość o ciąży mamy wywołała poruszenie w całej rodzinie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) wywołać poruszenie
- synonimy:
- (1.2) sensacja, emocje
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ruszać, poruszyć dk., poruszać ndk.
- rzecz. nieporuszenie n, poruszanie
- przym. poruszony
- przysł. nieporuszenie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) movement; (1.2) agitation, commotion
- arabski: (1.2) جأش, إثارة
- duński: (1.2) sindbevægelse w
- niemiecki: (1.1) Berührung ż; (1.2) Erregung ż
- norweski (bokmål): (1.2) sinnsbevegelse m
- szwedzki: (1.2) sinnesrörelse w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.