ciąża (język polski)

kobieta w ciąży (1.1)
owca w ciąży (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈʨ̑ɔ̃w̃ʒa], AS: õũ̯ža], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. wet. u ssaków płci żeńskiej okres od zapłodnienia do porodu; zob. też ciąża w Wikipedii
(1.2) st.pol. zastaw[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wkrótce po wyjściu za mąż Ewa zaszła w ciążę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być w ciąży (z kimś) • zajść w ciążę • zaawansowana ciąża • przerwać ciążę • usunąć ciążę
synonimy:
(1.1) rzad. brzemienność; (w odniesieniu do ludzi): eufem. stan błogosławiony, eufem. być przy nadziei
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciężarna
przym. ciężarny, ciążowy
zobacz też: ciążyć
czas. ciążyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
od czasownika ciążyć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 326.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.