zapłodnienie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzapwɔdʲˈɲɛ̇̃ɲɛ], AS: [zapu̯odʹńė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) biol. dokonanie połączenia komórki jajowej z plemnikiem; zob. też zapłodnienie w Wikipedii

(1.2) rzecz. odczas. od zapłodnić

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zapłodnienie
dopełniacz	zapłodnienia
celownik	zapłodnieniu
biernik	zapłodnienie
narzędnik	zapłodnieniem
miejscownik	zapłodnieniu
wołacz	zapłodnienie

przykłady:

(1.1) Są kobiety, które w godzinę po zapłodnieniu, zlepek komórek traktują jako swoje najprawdziwsze na świecie dziecko, a są też takie, dla których to tylko zlepek, przez jeszcze długie tygodnie. Do których kobiet Ty się zaliczasz?^[1]

(1.1) W czasie całego cyklu miesięcznego, tylko w ciągu 36 godzin (tyle trwa faza owulacyjna) może dojść do zapłodnienia^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) zapłodnienie in vitro • zapłodnienie pozaustrojowe • sztuczne zapłodnienie • zapłodnienie heterologiczne • zapłodnienie homologiczne

synonimy:

antonimy:

(1.1) niezapłodnienie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zapładnianie n

czas. zapłodnić dk., zapładniać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od zapłodnić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fertilization
• białoruski: (1.1) апладненне n
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) запладненьне n
• duński: (1.1) befrugtning w
• francuski: (1.1) fécondation ż
• hiszpański: (1.1) fecundación ż
• kataloński: (1.1) fecundació ż
• łaciński: (1.1) fecundatio ż
• niemiecki: (1.1) Befruchtung ż, Begattung ż
• norweski (bokmål): (1.1) befruktning m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) befrukting ż, befruktning ż
• nowogrecki: (1.1) γονιμοποίηση ż
• rosyjski: (1.1) оплодотворение n
• ukraiński: (1.1) запліднення n

źródła: