wywołać (język polski)

wymowa:
IPA: [vɨˈvɔwaʨ̑], AS: [vyvou̯ać]
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wywoływać)

(1.1) zob. wywoływać (spowodować)
(1.2) zob. wywoływać (skłonić do wyjścia)
(1.3) zob. wywoływać (przypomnieć)
(1.4) fot. zob. wywoływać (zdjęcia)
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Te leki wywołały u mnie wysypkę.
(1.2) Krzysiek wywołał mnie z konferencji.
(1.3) Piosenka wywołała wspomnienia z lat młodości.
(1.4) Poszliśmy do fotografa, aby wywołać zdjęcia z wakacji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. wywoływać
związki frazeologiczne:
wywołać ucznia do tablicy • wywołać ucznia do odpowiedzi
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wywoływać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.