miękki (język polski)

wymowa:
, IPA: [ˈmʲjɛ̃ŋʲci], AS: [mʹi ̯ŋʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę i  j 
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który łatwo ugina się pod naciskiem
(1.2) nieodporny na ścieranie
(1.3) przen. mający słaby, mało stanowczy charakter

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) pot. banknot dolarowy
odmiana:
(1.1-3) lub[1]
przykłady:
(1.1) Janek siedzi w miękkim fotelu i ogląda telewizję.
(1.3) Michał jest miękki, pracownicy mu włażą na głowę.
(2.1) Zapłacisz mi w miękkich, nie potrzebuję złotówek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) zielony
antonimy:
(1.1) twardy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zmięk mzw/mrz, miękiszon mos, miękkość ż, miękisz m
czas. zmiękczać ndk., zmiękczyć dk., mięknąć ndk., zmięknąć dk.
przysł. miękko, mięciuchno, mięciusieńko, mięciuteńko, mięciutko
przym. miękkawy
zdrobn. mięciuchny, mięciusieńki, mięciuteńki, mięciutki
związki frazeologiczne:
miękkie serce • miękki minimalizm
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „miękki, twardy” w: Mirosław Bańko, Maria Krajewska, Słownik wyrazów kłopotliwych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, ISBN 83-01-11472-X, s. 189.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.