stanowczy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [stãˈnɔfʧ̑ɨ], AS: [stãnofčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który potrafi podjąć kategoryczną decyzję, pozbawiony wahań i wątpliwości
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik stanowczy stanowcza stanowcze stanowczy stanowcze dopełniacz stanowczego stanowczej stanowczego stanowczych celownik stanowczemu stanowczej stanowczemu stanowczym biernik stanowczego stanowczy stanowczą stanowcze stanowczych stanowcze narzędnik stanowczym stanowczą stanowczym stanowczymi miejscownik stanowczym stanowczej stanowczym stanowczych wołacz stanowczy stanowcza stanowcze stanowczy stanowcze - przykłady:
- (1.1) Masz przejmujący głos. Delikatny a zarazem stanowczy. Ładnie oddychasz, jakbyś skrywała w sobie jakąś tajemnicę[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zdecydowany, pewny, twardy, uparty, nieustępliwy, nieugięty
- antonimy:
- (1.1) słaby, niezdecydowany, niepewny, uległy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stanowczość ż
- przysł. stanowczo
- czas. stanowić, postanowić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) firm, unyielding, definite, determined, outright
- arabski: (1.1) حاسم
- białoruski: (1.1) рашучы
- francuski: (1.1) ferme, résolu, catégorique
- hiszpański: (1.1) decidido, categórico, rotundo
- japoński: (1.1) 強(こわ.い)
- rosyjski: (1.1) решительный
- szwedzki: (1.1) beslutsam
- włoski: (1.1) fermo, deciso, risoluto, categorico, reciso, perentorio
- źródła:
- ↑ Danuta Błaszak, Wywiad z dziewczyną z telefonicznej agencji 0-700, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.