stanowczość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co stanowcze
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stanowczość stanowczości dopełniacz stanowczości stanowczości celownik stanowczości stanowczościom biernik stanowczość stanowczości narzędnik stanowczością stanowczościami miejscownik stanowczości stanowczościach wołacz stanowczości stanowczości - przykłady:
- składnia:
- (1.1) stanowczość + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) uległość
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. stanowczy
- przysł. stanowczo
- czas. postanawiać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. stanowczy + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.