Polen (język duński)
Polen (1.1)
- wymowa:
- Dania: [ˈpoˀlən]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. polit. Polska
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Har du været i Polen? → Czy byłeś w Polsce?
- (1.1) Polen kræver mere magt i EU.[1] → Polska żąda więcej władzy w UE.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Den Polske Republik (RP), daw. Folkerepublikken Polen (PRL)
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. polsk
- rzecz. polsk n, polak
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Polen
- uwagi:
- źródła:
Polen (język luksemburski)
Polen (1.1)
- wymowa:
- IPA: /ˈpoːlən/
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. polit. Polska[1]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Polen ass e Land an Europa. → Polska jest państwem w Europie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Pol m, Polin ż
- przym. polnesch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Polen
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Luksemburski - Kraje Europy
- źródła:
- ↑
Hasło „POLEN2” w: Lëtzebuerger Online Dictionnaire.
Polen (język niderlandzki)
Polen (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈpo.lə(n)]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. polit. Polska
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Ik woon in Polen. → Mieszkam w Polsce.
- (1.1) Ben je ooit in Polen geweest? → Byłeś kiedyś w Polsce?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- Volksrepubliek Polen (PRL), Republiek Polen (RP)
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. Pools
- rzecz. Pools n, Pool, Poolse
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Polen (język niemiecki)
Litauen (1.1)
- wymowa:
- lp IPA: /ˈpoːlən/
- wymowa austriacka
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. polit. adm. Polska
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik (das)[1] Polen dopełniacz (des) Polens celownik (dem) Polen biernik (das) Polen - przykłady:
- (1.1) Ich wohne in Polen. → Mieszkam w Polsce.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) in Polen arbeiten / sein / wohnen • nach Polen fahren / fliegen
- synonimy:
- (1.1) ofic.[2] Republik Polen, hist. Volksrepublik Polen, VRP
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) Kleinpolen, Großpolen, Mittelpolen
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Pol m, Mittelpolen n, Polonisieren n, Polonizität ż, Polonistik ż, Polnisch n, Polnische n, Polonist m, Polonistin ż, Pole m, Polin ż
- czas. polonisieren
- przym. polnisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Polen (język norweski (bokmål))
Polen (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. polit. Polska
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Black metal-bandet Gorgoroth har rystet det katolske Polen. → Black-metalowy zespół Gorgoroth wstrząsnął katolicką Polską. (aftenposten)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- Republikken Polen (RP)
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. polsk
- rzecz. polakk, polakk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Polen (język norweski (nynorsk))
Polen (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) geogr. polit. Polska
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Polen er eit land i Sentral-Europa. → Polska to kraj w centralnej Europie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- Republikken Polen (RP)
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. polsk
- rzecz. polsk m, polakk, polakk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Polen (język północnolapoński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) geogr. Polska
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz północnolapoński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
Polen (język szwedzki)
Polen (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) geogr. polit. Polska
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Polen gränsar till Tyskland i väst. → Od zachodu Polska graniczy z Niemcami.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- Folkrepubliken Polen (PRL); Republiken Polen (RP)
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. polsk, polskspråkig
- rzecz. polska, polack
- związki frazeologiczne:
- polsk riksdag • polsk notation • omvänd polsk notation
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: kraje Europy w języku szwedzkim
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.