ląd (język polski)
ląd (1.1)
- wymowa:
- IPA: [lɔ̃nt], AS: [lõnt], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą
- homofon: lont
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) obszar skorupy ziemskiej niepokryty wodami mórz i oceanów; zob. też ląd w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ląd lądy dopełniacz lądu lądów celownik lądowi lądom biernik ląd lądy narzędnik lądem lądami miejscownik lądzie lądach wołacz lądzie lądy - przykłady:
- (1.1) Statek podróżników przybił do jeszcze nieznanego lądu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) stały / nieznany ląd
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lądownik m, lądowisko n, lądowanie n, lądowiec mos, lądówka ż
- czas. lądować ndk., wylądować dk.
- przym. lądowy
- związki frazeologiczne:
- przemierzać lądy i morza • przez lądy i morza • schodzić na ląd • stały ląd • suchy ląd • Czarny Ląd
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) land
- arabski: (1.1) بر, يابسة
- białoruski: (1.1) сухазем'е n, суша ż
- duński: (1.1) land n
- esperanto: (1.1) tero[1]
- francuski: (1.1) terre ż
- hiszpański: (1.1) tierra ż
- islandzki: (1.1) land n
- karaimski: (1.1) куру
- kataloński: (1.1) terra ż
- kazachski: (1.1) құрлық
- łaciński: (1.1) terra ż
- niemiecki: (1.1) Land n
- nowogrecki: (1.1) ξηρά ż, στεριά ż, γη ż
- ormiański: (1.1) երկիր
- rosyjski: (1.1) су́ша ż, земля́ ż
- słowacki: (1.1) súš ż
- słoweński: (1.1) kopno n
- ukraiński: (1.1) суходіл m
- wilamowski: (1.1) łand n, łaond n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.