tero (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) ziemia
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo tero teroj akuzativo teron terojn - przykłady:
- (1.1) Sur la tero kuŝas ŝtono.[1] → Na ziemi leży kamień.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. tera, surtera, ekstertera
- czas. alteriĝi, enterigi, elterigi
- rzecz. Tero, terano
- związki frazeologiczne:
- atendi sur tero, ĝis sekiĝos la rivero • ĉio estas por li kiel polvero sur la tero • de atendo kaj espero pereis multaj sur la tero • de peko kaj mizero estas plena la tero • eĉ el sub la tero aperas la vero • el aero al tero • el sama tero devenas, saman sukon entenas • enpremi en la teron • kastel' en aero — malsato sur tero • kiu leviĝis fiere, baldaŭ falos al tero • la sama afero, sed kun la kapo al tero • laŭdu la maron, sed restu sur tero • li vivas sur la tero kiel en infero • mi ankaŭ lokon sur la tero okupas • ne batalu pot' el tero kontraŭ kaldrono el fero • ne moku riveron, ne atinginte la teron • pluvo en Aprilo — por la tero utilo • post mia malapero renversiĝu la tero • propra sufero — plej granda sur tero • se la ĉielo falus al tero, birdokaptado estus facila afero • sub tero sklavo kaj sinjoro ne diferencas per valoro • vivi sur la tero kiel en infero
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Ekzercaro § 6 w: L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, 1905.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.