zamieszkanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌzãmʲjɛˈʃkãɲɛ], AS: [zãmʹi ̯eškãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) wprowadzenie się gdzieś
- (1.2) miejsce, gdzie się mieszka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik zamieszkanie dopełniacz zamieszkania celownik zamieszkaniu biernik zamieszkanie narzędnik zamieszkaniem miejscownik zamieszkaniu wołacz zamieszkanie - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zamieszkanie zamieszkania dopełniacz zamieszkania zamieszkań celownik zamieszkaniu zamieszkaniom biernik zamieszkanie zamieszkania narzędnik zamieszkaniem zamieszkaniami miejscownik zamieszkaniu zamieszkaniach wołacz zamieszkanie zamieszkania - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) adres zamieszkania
- synonimy:
- (1.2) adres zamieszkania
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. zamieszkać, zamieszkiwać, mieszkać
- rzecz. mieszkanie n, zamieszkiwanie n
- przym. mieszkaniowy, zamieszkały
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) habitation, dwelling; (1.2) residence, domicile, lodging, home, accommodation
- białoruski: (1.2) жыхарства n
- marathi: (1.1) वास्तव्य n
- rosyjski: (1.2) жильё n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.