osiąść (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɔɕɔ̃w̃ɕʨ̑], AS: [ośõũ̯ść], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
czasownik dokonany (ndk. osiadać)
- (1.1) opadając, pokryć coś warstwą[1]
- (1.2) zamieszkać gdzieś na stałe
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Drobinki kurzu osiadły na powierzchni monitora.
- (1.2) Potem jeździło z nami po całej Polsce, gdy szukali miejsca, w którym mogliby osiąść, zapuścić korzenie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) osiedlić się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. siad mrz, osiadłość ż
- czas. siadać ndk., osiadać ndk.
- przym. osiadły
- wykrz. siad
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. o- + siąść
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „osiąść” w: SJP.pl.
- ↑ Pani, nr 5, Warszawa, 1993 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.