moralny (język polski)

wymowa:
IPA: [mɔˈralnɨ], AS: [moralny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący moralności, opisujący moralność
(1.2) postępujący w sposób uczciwy, szlachetny, zgodny z moralnością
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Miast frasować się losem ubogich dziadów odezwał się znowu demeryt i przeżywać rozterki moralne, użyłbyś raczej swych talentów celem odnalezienia drogi[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) relatywizm moralny • wyższość moralna • teologia moralna
synonimy:
(1.1) etyczny
(1.2) uczciwy, dobry
antonimy:
(1.2) amoralny, niemoralny, immoralny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. amoralista mos, amoralistka ż, amoralizm mrz, amoralność ż, moralizm mrz, moralistyka ż, moralność ż, moralista ż, moralistka ż, moralizatorstwo n, moralizator mos, moralizatorka ż, moralitet mrz, morał mrz, moralizowanie n
czas. moralizować ndk., umoralniać ndk., umoralnić dk.
przym. amoralny, moralizatorski, moralnościowy
przysł. moralnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Moralität < łac. moralitas < łac. moralis
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.