moralistyka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) krzewienie zasad moralnych[1][2]
- (1.2) filoz. obszar refleksji filozoficznej dotyczącej moralności
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik moralistyka dopełniacz moralistyki celownik moralistyce biernik moralistykę narzędnik moralistyką miejscownik moralistyce wołacz moralistyko - przykłady:
- (1.1) Ze względu na swą dość oryginalną moralistykę Prodikos znajduje się na marginesie sofistyki.[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) płytka moralistyka
- synonimy:
- (1.1) pouczanie, kaznodziejstwo, moralizatorstwo, moralizowanie, mentorstwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) etyka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. moralizm mrz, moralność ż, moralizatorstwo n, moralizowanie n, moralista mos, moralistka ż, moralizator mos, moralizatorka ż, morale n
- czas. moralizować ndk., umoralniać ndk., umoralnić dk.
- przym. moralny, moralizatorski, moralistyczny
- przysł. moralnie, moralizatorsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. moralista + -yka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: moralizowanie
- źródła:
- ↑
Hasło „moralistyka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „moralistyka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ z Internetu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.