morale (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) czyjaś gotowość do wypełniania obowiązków, znoszenia trudów i niebezpieczeństw, także poczucie odpowiedzialności i wiara w sukces^[1], często w odniesieniu do służby wojskowej: duch bojowy i wola walki^[2]

(1.2) czyjaś ogólna postawa moralna^[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) Ms. i W. lp od morał

odmiana:

(1.1-2) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	morale	morale
dopełniacz	morale	morale
celownik	morale	morale
biernik	morale	morale
narzędnik	morale	morale
miejscownik	morale	morale
wołacz	morale	morale

przykłady:

(1.1) Po wczorajszej masakrze morale w oddziale znacznie spadło.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. moralizm mrz, moralizatorka ż, moralizator mos, moralistyka ż, moralizatorstwo n, moralistka ż, moralista m, moralność ż, morał m, moralizowanie n, moralitet m

czas. moralizować ndk.

przym. moralizatorski, moralnościowy, moralitetowy

przysł. moralnie, niemoralnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) morale
• duński: (1.1) moral w; (1.2) moral w

źródła:

morale (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /ˈmərɑːl/, SAMPA: /"m@rA:l/

​

znaczenia:

rzeczownik niepoliczalny

(1.1) morale (np. oddziału w wojsku), duch

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. demoralisation, demoralization

czas. demoralise, demoralize

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) w odróżnieniu od języka polskiego jest to rzeczownik w liczbie pojedynczej

źródła:

morale (esperanto)

morfologia:

moral•e

wymowa:

znaczenia:

przysłówek

(1.1) moralnie

odmiana:

przykłady:

(1.1) Li agis brute kaj sovaĝe, kaj estis por mi ege dolora kaj timiga travivaĵo, tiom fizike kiom morale^[1]. → Postępował brutalnie i dziko, był dla mnie ogromnie bolesnym i strasznym przeżyciem, tak samo fizycznie jak i moralnie.

(1.1) Ili devas esti morale maturaj por konsideri la faktojn kaj la logikon kaj antaŭ la pli alta komuna valoro – la vero^[2]. → Muszą być moralnie dojrzali, aby rozważać fakty i logikę oraz pochylić się przed wyższą wspólną wartością – prawdą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. moralo

przym. morala

przysł. malmorale

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

morale (język francuski)

wymowa:

IPA: [mɔ.ʁal] ​

​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) moralność, etyka

(1.2) morał

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od moral

odmiana:

(1.1-2) lp morale; lm morales

(2.1) zob. moral

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) éthique

(1.2) leçon

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. moralisme, moraliste, immoralisme, immoraliste

przysł. moralement

przym. immoraliste, moraliste

związki frazeologiczne:

faire de la morale

etymologia:

uwagi:

źródła:

morale (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) moralny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. moralizzatrice ż, moralizzatore m, moralismo m, moralità ż

czas. moraleggiare, moralizzare

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: