brutalnie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bruˈtalʲɲɛ], AS: [brutalʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…
-
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- (1.1) w sposób brutalny, pełen przemocy
- odmiana:
- (1.1) st. wyższy brutalniej; st. najwyższy najbrutalniej
- przykłady:
- (1.1) Zwyrodnialec brutalnie pobił bezbronnego człowieka, który w wyniku odniesionych obrażeń spędził w szpitalu kilka miesięcy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) brutalnie pobić / zgwałcić / zamordować • brutalnie zaatakować / stłumić • brutalnie traktować • brutalnie sfaulować • brutalnie przerwać • wyjątkowo brutalnie
- synonimy:
- (1.1) przest. brutalsko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brutal mos, brutalka ż, brutalność ż, brutalizm m, brutalizacja ż, brutalizowanie n, brutalistyczność ż
- czas. brutalizować ndk.
- przym. brutalny, brutalski
- przysł. brutalsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) brutally
- francuski: (1.1) brutalement
- hiszpański: (1.1) brutalmente
- portugalski: (1.1) brutalmente
- słowacki: (1.1) brutálne
- ukraiński: (1.1) брутально
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.