morał (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmɔraw], AS: [morau̯]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zwięzły, pouczający wniosek podsumowujący
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik morał morały dopełniacz morału morałów celownik morałowi morałom biernik morał morały narzędnik morałem morałami miejscownik morale morałach wołacz morale morały - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) prawić morały
- synonimy:
- (1.1) nauczka, wniosek, nauka, pouczenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. moralizatorstwo n, moralizowanie n, moralność ż, moralitet m, moralista m, moralistka ż, umoralnianie n, umoralnienie n, morale n, moralik mrz
- czas. moralizować, umoralniać ndk., umoralnić dk.
- przym. moralny, niemoralny, moralitetowy, moralnościowy
- przysł. moralnie, niemoralnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) moral
- duński: (1.1) moral w
- niemiecki: (1.1) Moral ż
- szwedzki: (1.1) moral w
- włoski: (1.1) morale ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.