moralizm (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) uważanie moralności jako najważniejszego dyktatu w życiu
(1.2) filoz. doktryna filozoficzna uznająca moralizm (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. moralistyka ż, moralność ż, moralizatorstwo n, moralizowanie n, moralista mos, moralistka ż, moralizator mos, moralizatorka ż, morale n
czas. moralizować ndk., umoralniać ndk., umoralnić dk.
przym. moralny, moralizatorski, moralistyczny
przysł. moralnie, moralizatorsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.