kaznodziejstwo (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rel. wygłaszanie kazań, bycie kaznodzieją[1][2]
(1.2) rel. całość twórczości kaznodziejskiej[1][2]
(1.3) talent oratorski[1][2]
(1.4) pot. skłonność do wygłaszania mów, prawienia morałów[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wojtyłę pociągało kaznodziejstwo.
(1.1) Istotnym miernikiem dobrego kaznodziejstwa jest osobiste życie kaznodziei.[3]
(1.2) Kaznodziejstwo franciszkanów pierwszej doby było proste i czyste jak źródlana woda.
(1.2) Miał do tego talent, jego kaznodziejstwo było wysokich lotów.
(1.4) Mam po dziurki w nosie tego jego kaznodziejstwa, tych jego morałów i sentencji.
(1.4) Zlituj się, będziesz mi tu cały wieczór uprawiał kaznodziejstwo?
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) kaznodziejstwo ludowe / średniowieczne / renesansowe / barokowe / współczesne / franciszkańskie / dominikańskiehistoria / dzieje kaznodziejstwa • uprawiać kaznodziejstwo
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kaznodzieja m
forma żeńska kaznodziejka ż
przym. kaznodziejski
przysł. kaznodziejsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kaznodzieja + -stwo < pol. kazanie < pol. kazaćprzest. głosić kazanie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kaznodziejstwo” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kaznodziejstwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. www.razemdlaewangelii.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.