kaznodzieja (język polski)
protestancki kaznodzieja (1.1)
muzułmański kaznodzieja (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. ktoś, kto wygłasza kazania[1]; zob. też kaznodzieja w Wikipedii
- (1.2) pot. przen. ktoś, kto prawi morały
- (1.3) przen. utalentowany mówca
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kaznodzieja kaznodzieje dopełniacz kaznodziei kaznodziejów celownik kaznodziei kaznodziejom biernik kaznodzieję kaznodziejów narzędnik kaznodzieją kaznodziejami miejscownik kaznodziei kaznodziejach wołacz kaznodziejo kaznodzieje - przykłady:
- (1.1) Po wejściu kaznodziei na ambonę zapanowała głucha cisza przerywana tylko westchnieniami pań z sodalicji.
- (1.1) Ks. Popiełuszko był kaznodzieją prymicyjnym księdza Stefana.
- (1.2) Jacku, ależ z ciebie jest kaznodzieja!
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kaznodzieja odpustowy / prymicyjny / rekolekcyjny / niedzielny / nadworny / uliczny / wędrowny • żydowski / muzułmański / protestancki / katolicki / prawosławny kaznodzieja
- synonimy:
- (1.1) eklezjasta
- (1.2) moralizator, moralista, mentor
- (1.3) krasomówca, orator, retor
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mówca
- hiponimy:
- (1.1) magid, maggid, predykant, darszan, chatib, matif
- (1.2) rezoner
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kaznodziejstwo n
- forma żeńska kaznodziejka ż
- przym. kaznodziejski
- przysł. kaznodziejsko
- związki frazeologiczne:
- kaznodzieja nienawiści
- etymologia:
- (1.1) pol. kazanie + dziać (st.pol. mówić); zobacz też: kazać → przest. głosić kazanie
- (1.2-3) od (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) preacher, evangelist
- arabski: (1.1) واعظ m
- białoruski: (1.1) казальнік m
- bułgarski: (1.1) проповедник m
- czeski: (1.1) kazatel m
- esperanto: (1.1) predikisto
- fiński: (1.1) saarnaaja
- francuski: (1.1) prédicateur m
- hiszpański: (1.1) predicador m
- interlingua: (1.1) predicator
- islandzki: (1.1) predikari m
- jèrriais: (1.1) prédicateu m, prêcheux m
- jidysz: (1.1) מגיד m
- litewski: (1.1) skelbėjas m
- łaciński: (1.1) praedicator m
- niderlandzki: (1.1) verkondiger m
- niemiecki: (1.1) Prediger m
- nowogrecki: (1.1) ιεροκήρυκας m
- perski: (1.1) آخوند
- rosyjski: (1.1) проповедник m
- rumuński: (1.1) predicator m
- serbsko-chorwacki: (1.1) propovjednik m, propovednik m
- słowacki: (1.1) kazateľ m
- szkocki gaelicki: (1.1) searmonaiche m
- ukraiński: (1.1) проповідник m
- węgierski: (1.1) prédikátor
- włoski: (1.1) predicatore m
- źródła:
- ↑
Hasło „kaznodzieja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.