krasomówca (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkrasɔ̃ˈmufʦ̑a], AS: [krasõmufca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która potrafi pięknie przemawiać, po mistrzowsku włada słowem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krasomówca krasomówcy dopełniacz krasomówcy krasomówców celownik krasomówcy krasomówcom biernik krasomówcę krasomówców narzędnik krasomówcą krasomówcami miejscownik krasomówcy krasomówcach wołacz krasomówco krasomówcy - przykłady:
- (1.1) Zwycięzca konkursu „Krasomówca roku” zachwycił wszystkich swoim wystąpieniem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) orator, retor, kaznodzieja
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mówca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krasomówstwo n
- forma żeńska krasomówczyni ż
- przym. krasomówczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) orator, eloquent speaker
- białoruski: (1.1) красамоўца m, прамоўца m
- niemiecki: (1.1) gewandter Redner m, Redekünstler m
- rosyjski: (1.1) краснослов m, оратор m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.