mistrzowski (język polski)

wymowa:
IPA: [mʲiˈsṭʃɔfsʲci], AS: [mʹisṭšofsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) świetny, wspaniały, doskonały w swojej dziedzinie; doskonale wykonany
(1.2) właściwy mistrzowi
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Mój opiekun przepięknie muzykuje na hawajskiej gitarze, nad której strunami panuje po mistrzowsku[1].
(1.2) Tytuł mistrzowski obroniła Polska.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.2) tytuł mistrzowski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mistrzostwa lm nmos, mistrzyni ż, mistrz mos, mistrzostwo n, mistrzunio mos
przysł. mistrzowsko, po mistrzowsku
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. mistrz + -owski
uwagi:
Niepoprawna jest wymawa bez wmistrzoski
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Urbańczyk, Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.