maître (język francuski)

wymowa:

IPA: [mɛtʁ] ​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pan

(1.2) gospodarz, właściciel^[1]

(1.3) szef^[1]

(1.4) mistrz^[1]

(1.5) praw. mecenas^[1]

(1.6) pot. maître chanteur/maître-chanteur → szantażysta^[1]

przymiotnik

(2.1) główny, zasadniczy^[1]

odmiana:

(1.1-5) lp maître; lm maîtres

(2.1) lp maître m, maîtresse ż; lm maîtres m, maîtresses ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1) petit maître

(1.1) maître de maison → pan domu

(1.2) maître d’hôtel • maître queux • maitre-autel • maître d'armes • maître d'œuvre • maître du jeu • szwajc. franc. maître d'état

(1.4) coup de maître → mistrzowskie posunięcie • être maître de → być mistrzem w (czymś/czegoś) • passer maître en/dans • maître de cérémonie

synonimy:

(1.3) chef, dirigeant

(2.1) dominant, crucial, souverain, dirigeant, capital, cardinal, central, essentiel, fondamental, majeur, prééminent, premier, primordial, principal

antonimy:

(2.1) accessoire, mineur, secondaire

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. maîtresse ż, maîtrise ż

czas. maîtriser

przym. maîtrisable

związki frazeologiczne:

maîtresse femme • être son maître • maître auxiliaire • trouver son maître

etymologia:

łac. magister^[2]

uwagi:

źródła: