coup (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) wyczyn, mistrzowskie posunięcie
- (1.2) pucz, zamach stanu
- odmiana:
- (1.1-2) lp coup; lm coups
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) triumph
- (1.2) coup d'état, putsch
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- coup d'état → zamach stanu
- coup de grâce → cios ostateczny
- bloodless coup → przewrót bez rozlewu krwi
- coup de main → atak z zaskoczenia
- coup d'oeil → rzut oka
- etymologia:
- franc. coup[1] < gr. κόλαφος; łac. colaphus
- uwagi:
- źródła:
coup (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) cios, uderzenie[1]
- (1.2) ruch, czynność[1]
- (1.3) strzał, huk[1]
- (1.4) pociągnięcie[1]
- (1.5) haust, łyk[1]
- (1.6) pot. przygodny/przypadkowy partner seksualny[2]
- odmiana:
- (1.1-6) lp coup; lm coups
- przykłady:
- (1.1) Il m'a donné un coup de pied dans la tête, m'a pris mon sac et s'est enfui dans cette direction. → Dał mi kopniaka (= cios nogą) w głowę, zabrał mi moją torbę i uciekł w tym kierunku.
- (1.5) Il a pris un coup d'eau. → Wziął łyk wody.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) coup de pied → kopniak, kopnięcie • coup de poing / coup de tampon → uderzenie pięścią • coup de soleil → porażenie słoneczne • coup d'état / coup d'État → zamach stanu • manquer son coup → chybić • coup de pouce • sport. coup franc • teatr. les trois coups • sur le coup de 10 heures, 11 heures etc. → z uderzeniem godziny 10, 11 itd. • à-coup → wstrząs • tout à coup / tout d'un coup → nagle, znienacka
- (1.2) coup de brosse → oczyszczenie szczotką • coup de téléphone → zatelefonowanie • coup de klaxon • coup de sifflet • coup de fil
- (1.4) coup de maître → mistrzowskie pociągnięcie
- synonimy:
- (1.1) choc
- (1.5) gorgée, goulée, trait, lampée
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- coup d'œil → rzut oka
- à coup sûr → niechybnie
- à coup perdu → na ślepo
- coup sur coup → raz po raz
- coup bas → cios poniżej pasa
- avoir le coup → mieć wprawę
- coup de chance → szczęśliwy traf
- en coup de vent → szybko, prędko
- d'un seul coup → za jednym zamachem
- coup tordu → złośliwy dowcip/kawał
- en mettre un coup → wziąć się do roboty
- coup monté → ukartowana gra
- coup de foudre → miłość od pierwszego wejrzenia
- être dans le coup → być zamieszanym w coś; być modnym, na fali
- donner un (petit) coup → trochę posprzątać
- monter le coup → zwodzić kogoś
- prendre un coup → przyzwyczaić się
- tremper dans un coup → maczać palce (w występku)
- faire le coup → popełnić występek
- en prendre un coup → szybko się postarzeć; mocno coś przeżyć
- faire les quatre cents coups → wyprawiać szaleństwa
- être aux cent coups → być roztrzęsionym, zakłopotanym
- pot. coup fourré → zdradziecki cios, podstęp, podstępne posunięcie
- pot. en avoir un coup / avoir un coup dans le nez / avoir un coup dans l'aile → być pijanym
- pot. accuser le coup → nie potrafić ukryć swoich uczuć/odczuć/wrażenia
- au coup par coup • à coups de • après coup • coup de Jarnac • coup de main • coup d'envoi • coup de Trafalgar • coup du lapin • coup dur • coup de théâtre • frapper un grand coup • marquer le coup • pour le coup • prendre un coup de vieux • tenir le coup • tomber sous le coup de • valoir le coup • faire d'une pierre deux coups • coup de pied de l'âne • sans coup férir • en jeter un coup • coup au cœur • avoir le coup de foudre • avoir un coup de pompe
- etymologia:
- łac. colpus, łac. colaphus < gr. κόλαφος (kolaphos)[2]
- źródłosłów dla ang. coup
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.