przygodny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) będący wynikiem przypadku lub taki, który zdarza się przypadkiem
- (1.2) spotkany lub zjawiający się przypadkiem[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik przygodny przygodna przygodne przygodni przygodne dopełniacz przygodnego przygodnej przygodnego przygodnych celownik przygodnemu przygodnej przygodnemu przygodnym biernik przygodnego przygodny przygodną przygodne przygodnych przygodne narzędnik przygodnym przygodną przygodnym przygodnymi miejscownik przygodnym przygodnej przygodnym przygodnych wołacz przygodny przygodna przygodne przygodni przygodne - przykłady:
- (1.1) A zatem: „Jeżeli istnieje byt przygodny, to istnieje również byt konieczny". Należy dodać, że przez byt przygodny rozumie się zarówno byt, który nie musi istnieć, jak i każdy byt zmienny.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przygodność ż, przygoda ż
- przysł. przygodnie
- przym. przygodowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) casual, incidental, adventitious
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Roczniki filozoficzne, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1984, nr 32, s. 64
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.