wyprawiać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wyprawić)

(1.1) wysyłać kogoś dokądś w określonym celu

(1.2) urządzać uroczyste spotkanie własnym kosztem

(1.3) techn. poddawać obróbce surową skórę na surowiec galanteryjny

(1.4) pot. robić coś niestosownego

czasownik zwrotny niedokonany wyprawiać się (dk. wyprawić się)

(2.1) zamierzać udać się dokądś

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) posyłać, wysyłać

(1.2) organizować, urządzać

(1.3) garbować

(1.4) wyczyniać, wyrabiać

(2.1) udawać się, wybierać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyprawa ż, wyprawianie n, wyprawka ż

związki frazeologiczne:

wyprawiać na tamten świat

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) send; (1.2) celebrate; (1.3) tan; (1.4) do
• francuski: (1.1) envoyer, expédier; (1.2) fêter; (1.3) tanner; (1.4) fabriquer
• hiszpański: (1.1) mandar; (1.2) organizar; (1.3) curtir; (1.4) trajinar
• kaszubski: (1.1) wëprawiac, wëselac; (1.2) wëprôwiac; (1.3) wëprawiac, wësprawiac; (1.4) wëprawiac, wëstwarzac; (2.1) wëprawiac sã, wëbierac sã, wëpùszczac sã, wëpùszcziwac sã
• niemiecki: (1.1) schicken, senden; (1.2) ausrichten; (1.3) gerben; (1.4) anstellen, treiben
• ukraiński: (1.1) відправляти; (1.2) справляти; (2.1) відправлятися

źródła: