wyprawka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vɨˈprafka], AS: [vyprafka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od: wyprawa
- (1.2) komplet przedmiotów i ubranek niezbędnych dla niemowlęcia[1]
- (1.3) komplet książek, ćwiczeń i przyborów dla ucznia[1]
- (1.4) bezzwrotny zasiłek na zagospodarowanie się wypłacany niekiedy pracownikowi zaczynającemu pracę[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wyprawa ż, wyprawianie n
- czas. wyprawiać, wyprawić
- związki frazeologiczne:
- skórka nie warta wyprawki
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyprawa
- czeski: (1.1) výbavička
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.