urządzać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. urządzić)

(1.1) aspekt niedokonany od: urządzić

czasownik zwrotny niedokonany (dk. urządzić się)

(2.1) aspekt niedokonany od: urządzić się
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) We wtorek urządzamy ognisko klasowe.
(1.1) Wszystkie pokoje klimatyzowane, dobrze wyposażone i urządzone w typowo afrykańskim stylu.
składnia:
(1.1) urządzać + B.nie urządzać + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. urządzenie n, urządzanie n, urząd mrz
czas. urządzić dk.
przym. urzędniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: urządzić
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.