ostateczny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔstaˈtɛʧ̑nɨ], AS: [ostatečny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) książk. kończący jakiś cykl, ciąg, szereg, serię; ostatni i definitywny
- (1.2) książk. o największym natężeniu, w najwyższym stopniu (często w sensie negatywnym); skrajny, krańcowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ostateczny ostateczna ostateczne ostateczni ostateczne dopełniacz ostatecznego ostatecznej ostatecznego ostatecznych celownik ostatecznemu ostatecznej ostatecznemu ostatecznym biernik ostatecznego ostateczny ostateczną ostateczne ostatecznych ostateczne narzędnik ostatecznym ostateczną ostatecznym ostatecznymi miejscownik ostatecznym ostatecznej ostatecznym ostatecznych wołacz ostateczny ostateczna ostateczne ostateczni ostateczne - przykłady:
- (1.1) Według konstytucji orzeczenia TK są ostateczne, żaden urzędnik nie ma prawa ich odrzucać, zawieszać czy kwestionować[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dzień ostateczny • Sąd Ostateczny
- synonimy:
- (1.1) ostatni, definitywny, nieodwołalny, nieodwracalny, peremptoryczny
- (1.2) skrajny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ostatni mos, ostatek mrz, ostateczność ż
- przym. ostatni, przedostatni
- przysł. ostatecznie, ostatnio
- związki frazeologiczne:
- (1.1) sąd ostateczny • prawdy/sprawy/rzeczy ostateczne • w ostatecznym razie/wypadku • do ostatecznych granic
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) conclusive, definite, definitive, eventual, final, ultimate, inflexible, peremptory, utmost; (1.2) ultimate, utmost
- arabski: (1.1) نهائي, آخر
- białoruski: (1.1) канчатковы, рашучы
- chiński standardowy: (1.1) 最后 (zuìhòu)
- duński: (1.1) endelig
- francuski: (1.1) final, ultime, inflexible, irrévocable, définitif
- hiszpański: (1.1) terminal, definitivo, último, perentorio; (1.2) último
- ido: (1.1) fina
- interlingua: (1.1) conclusive, definitive, final, peremptori, probante, terminal, ultimate; (1.2) ultimate
- łaciński: (1.1) p.łac. peremptorius, peremtorius, ultimus; (1.2) ultimus
- niemiecki: (1.1) letzte; (1.2) letzte
- rosyjski: (1.1) последний, конечный, окончательный; (1.2) последний, конечный, окончательный
- szwedzki: (1.1) avgörande, slutlig; (1.2) slutlig, ytterlig
- turecki: (1.1) kati
- ukraiński: (1.1) остато́чний, кінце́вий; (1.2) кра́йній
- włoski: (1.1) definitivo, perentorio, conclusivo; (1.2) supremo
- źródła:
- ↑ Jerzy Baczyński, Zamach marcowy. Polityka, nr 12 (3051) 16.03-22.03.2016, str. 12.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.