final (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) sport. finał
przymiotnik
- (2.1) ostatni, końcowy
- (2.2) ostateczny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. finale, finality, finalist, finalization, semifinalist
- przysł. finally
- czas. finalize, finalise
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) W znaczeniu finału utworu muzycznego lub sztuki teatralnej używa się słowa finale.
- źródła:
final (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) sport. finał[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) final-laurden → ćwierćfinał • final-zortziren → jedna ósma finału • finalaurreko, finalerdi → półfinał
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. finalista
- przym. finalista
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „final” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
final (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /fi.nal/
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) końcowy, ostateczny, finalny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. finir
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
final (język hiszpański)
przymiotnik
- (1.1) końcowy, ostateczny, finalny
- (1.2) gram. celu
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) koniec, zakończenie
rzeczownik, rodzaj żeński
- (3.1) finał
- odmiana:
- lm finales
- przykłady:
- (1.2) El nexo «para que» introduce preposiciones subordinadas finales. → Związek wyrazów «para que» wprowadza zdania podrzędne celu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) punto final → 1. kropka; 2. koniec i kropka
- synonimy:
- (1.1) último, postrero
- (2.1) fin, remate, terminación
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fin m, finalista m/ż
- przysł. finalmente
- czas. finalizar, finar, finarse
- związki frazeologiczne:
- al final → na końcu
- a final de/a finales de → pod koniec, z końcem
- etymologia:
- łac. finālis
- uwagi:
- źródła:
final (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) końcowy
- (1.2) nieodwołalny
- (1.3) celowy
rzeczownik
final (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) finał (ostatnia rozgrywka w cyklu o zwycięztwo)[1]
- (1.2) finał (końcówka zdarzenia, dzieła itp. z najważniejszymi wydarzeniami)[1]
- odmiana:
- (1.1-2) en final, finalen, finaler, finalerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kvartsfinal • semifinal
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. finalist
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
final (język turkmeński)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) finał
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.