peremptoryczny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɛrɛ̃mptɔˈrɨʧ̑nɨ], AS: [perẽmptoryčny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) stanowczy, ostateczny, nieodwołalny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik peremptoryczny peremptoryczna peremptoryczne peremptoryczni peremptoryczne dopełniacz peremptorycznego peremptorycznej peremptorycznego peremptorycznych celownik peremptorycznemu peremptorycznej peremptorycznemu peremptorycznym biernik peremptorycznego peremptoryczny peremptoryczną peremptoryczne peremptorycznych peremptoryczne narzędnik peremptorycznym peremptoryczną peremptorycznym peremptorycznymi miejscownik peremptorycznym peremptorycznej peremptorycznym peremptorycznych wołacz peremptoryczny peremptoryczna peremptoryczne peremptoryczni peremptoryczne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) peremptoryjny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) p.łac. peremptorius[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „peremptoryjny” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.