wstrząs (język polski)

wymowa:
​, IPA: [fsṭʃɔ̃w̃s], AS: [fsṭšõũ̯s], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• asynch. ą 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) silne, gwałtowne drgnięcie[1]
(1.2) bardzo silna emocja[1]
(1.3) zaburzenie dotychczasowego stanu rzeczy[1]
(1.4) med. zaburzenia czynności organizmu występujące jako reakcja na ciężkie urazy, następstwo operacji itp.[1]; zob. też wstrząs w Wikipedii
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Nastąpiły wstrząsy sejsmiczne w dolinie rzeki. Wstrząsy miały siłę czterech stopni w skali Richtera.
(1.2) Rozwód jej rodziców spowodował u niej wielki wstrząs emocjonalny.
(1.4) Jeżeli nieleczony pies przeżyje fazę ostrą zatrucia i nie wystąpi u niego wstrząs, wówczas rokowanie jest pomyślne[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) wstrząs sejsmiczny • wstrząs górotworu • epicentrum wstrząsów
(1.2) wstrząs emocjonalny • przeżyć wstrząs • doświadczyć / doznać wstrząsu
(1.3) wstrząs ekonomiczny • wstrząs na giełdzie / na rynkach
(1.4) wstrząs anafilaktyczny • wstrząs hipowolemiczny • wstrząs kardiogenny • wstrząs mózgu • wstrząs pourazowy • wstrząs septyczny • doznać wstrząsu • przeżyć wstrząs • umrzeć wskutek wstrząsu
synonimy:
(1.1) wstrząśnięcie
(1.2) szok, trauma, uraz
(1.3) szok
(1.4) szok, porażenie, uraz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wstrząsanie n, wstrząśnięcie n, wstrząsik mrz, otrzęsiny nmos
czas. wstrząsać ndk., wstrząsnąć dk., trząść ndk., trząsać ndk.
przym. wstrząsowy
przysł. wstrząsowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wstrząs” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Ukąszenia żmij u psów – postępowanie, objawy, profilaktyka (pl). Chwila dla pupila. [dostęp 2023-09-10].
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.