rynek (język polski)

rynek (1.1)
rynek (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈrɨ̃nɛk], AS: [rnek], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wydzielona część miasta, plac, gdzie kupcy sprzedają swoje towary ze straganów; zob. też rynek (architektura) w Wikipedii
(1.2) centralne miejsce w mieście, gdzie dawniej był rynek (1.1)
(1.3) ekon. pojęcie obejmujące cały handel jakimiś surowcami lub produktami na jakimś obszarze; zob. też rynek (ekonomia) w Wikipedii
(1.4) reg. łódz.[1] bazar, targowisko, miejsce targu niekoniecznie na rynku (1.1)
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Kupiliśmy na rynku świeżą kapustę i mięso.
(1.2) Przy naszym rynku znajduje się poczta, kościół, komisariat i urząd miasta.
(1.3) Na polskim rynku stali zanotowano znaczny wzrost cen.
składnia:
(1.3) rynek + D.
kolokacje:
(1.1) sprzedawać / kupować na rynku • iść na rynek
(1.2) być na / przy rynku • iść na rynek / do rynku
(1.3) rynek światowy / krajowy / wewnętrzny / … • rynek stali / stalowy / węgla / węglowy / pracy / … • wypuszczać coś na rynek • rynek kapitałowy
synonimy:
(1.1) targowisko, targ, bazar
(1.2) centrum, plac
(1.3) handel
(1.4) ryneczek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-2) zdrobn. ryneczek
(1) przym. rynkowy, przyrynkowy, wokółrynkowy
związki frazeologiczne:
(1.3) wolny rynek • prawa rynku • czarny rynek • rynek zbytu • niewidzialna ręka rynku
etymologia:
(1.1) niem. Ring
(1.2) z (1.1)
(1.3) z (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Danuta Bieńkowska, Marek Cybulski, Elżbieta Umińska-Tytoń, Słownik dwudziestowiecznej Łodzi, WUŁ, Łódź 2007, ISBN 978-83-75-25095-4, s. 73,265.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.