komisariat (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃mʲiˈsarʲjat], AS: [kõmʹisarʹi ̯at], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) lokal, w którym urzędują pracownicy policji
- (1.2) jednostka organizacyjna policji pełniąca funkcje w określonym terenie
- (1.3) urząd tymczasowy utworzony do spełniania określonych zadań
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik komisariat komisariaty dopełniacz komisariatu komisariatów celownik komisariatowi komisariatom biernik komisariat komisariaty narzędnik komisariatem komisariatami miejscownik komisariacie komisariatach wołacz komisariacie komisariaty - przykłady:
- (1.1) Przy naszym rynku znajduje się poczta, kościół, komisariat i urząd miasta.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. komisja ż, komisarz m
- zdrobn. komisariacik mrz
- przym. komisaryczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. commissariat ← niem. Kommissariat
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bryt. police station; (1.2) amer. police department
- arabski: (1.1) مركز شرطة m
- duński: (1.1) politistation w
- esperanto: (1.1) policejo, (polica) komisarejo; (1.3) komisariato
- francuski: (1.1) commissariat, commissariat de police, poste de police
- japoński: (1.1) 警察署(けいさつしょ)
- kataloński: (1.1) comissaria ż
- niemiecki: (1.1) Polizeirevier n, austr. Kommissariat n; (1.2) Polizeirevier n, austr. Kommissariat n
- norweski (bokmål): (1.1) politistasjon
- portugalski: (1.1) braz. port. delegacia, distrito policial, port. esquadra
- ukraiński: (1.1) відділок m, комісаріат m; (1.2) відділок m
- włoski: (1.1) commissariato m; (1.2) commissariato m; (1.3) comitato m, commissariato m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.