węglowy (język polski)

wymowa:

IPA: [vɛ̃ŋɡˈlɔvɨ], AS: [vẽŋglovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący węgla; przewożący węgiel; poruszający się na węgiel

(1.2) chem. dotyczący węgla jako pierwiastka chemicznego; składający się z węgla

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	węglowy		węglowa	węglowe	węglowi	węglowe
dopełniacz	węglowego		węglowej	węglowego	węglowych
celownik	węglowemu		węglowej	węglowemu	węglowym
biernik	węglowego	węglowy	węglową	węglowe	węglowych	węglowe
narzędnik	węglowym		węglową	węglowym	węglowymi
miejscownik	węglowym		węglowej	węglowym	węglowych
wołacz	węglowy		węglowa	węglowe	węglowi	węglowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Do nabrzeża zacumował jakiś węglowy statek z Cypru.

(1.2) Włókna węglowe są bardzo lekkie i wytrzymałe.

składnia:

kolokacje:

(1.1) węglowy statek / pociąg / wagon • kopalnia węglowa → kopalnia węgla • elektrownia węglowa, zagłębie węglowe • pył / miał węglowy

(1.2) kwas / gaz węglowy • włókno węglowe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. węglan m, węglarz m, węglowiec m, węgielnica ż, węglarka ż, węglarstwo n, węglik m, węgielek m, węgiel m

przym. węglanowy, węglarski

związki frazeologiczne:

czerń węglowa • ślad węglowy

etymologia:

(1.1) pol. węgiel + -owy

uwagi:

(1.1) nie mylić z: węgielny

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coal; (1.2) carbon, carbonic
• czeski: (1.1) uhlíkový
• esperanto: (1.2) karbona
• francuski: (1.1) de charbon, charbonnier, houiller; (1.2) carbonique
• hiszpański: (1.1) de carbón, a carbón; (1.2) carbónico, de carbón
• rosyjski: (1.1) угольный; (1.2) углеродный
• słowacki: (1.1) uhlíkový
• ukraiński: (1.1) вугільний; (1.2) вуглецевий

źródła: