kopalnia (język polski)

kopalnia (1.1)

kopalnia (1.1)

wymowa:

IPA: [kɔˈpalʲɲa], AS: [kopalʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni… ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) górn. zakład górniczy zajmujący się wydobyciem kopalin; zob. też kopalnia w Wikipedii

(1.2) przen. skarbnica np. wiedzy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kopalnia	kopalnie
dopełniacz	kopalni	kopalni / kopalń[1][2][3]
celownik	kopalni	kopalniom
biernik	kopalnię	kopalnie
narzędnik	kopalnią	kopalniami
miejscownik	kopalni	kopalniach
wołacz	kopalnio	kopalnie

przykłady:

(1.1) Ta kopalnia grozi zawaleniem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kopalnia soli / węgla / węgla kamiennego / węgla brunatnego / diamentów / wapienia • kopalnia odkrywkowa

(1.2) kopalnia mądrości życiowych / wiedzy / pomysłów

synonimy:

(1.1) daw. mina, rudnik; gw. (Górny Śląsk) hawiernia, gruba; gw. (Śląsk Cieszyński) szachta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kopacz mos/mzw, koparka ż, kopanie n, wykopanie n

czas. kopać ndk., wykopać dk., zakopać dk.

przym. kopalniany, wokółkopalniany, przykopalniany

związki frazeologiczne:

(1.2) kopalnia złota

etymologia:

(1.1) pol. kopać + -alnia

(1.2) neosemantyzm od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mine
• arabski: (1.1) منجم
• chorwacki: (1.1) rudnik m
• czeski: (1.1) důl m
• dolnołużycki: (1.1) pódkopy lm
• duński: (1.1) mine w
• esperanto: (1.1) minejo
• fiński: (1.1) kaivos
• francuski: (1.1) mine
• gudźarati: (1.1) ખાણ n (khāṇa)
• hiszpański: (1.1) mina ż
• islandzki: (1.1) náma ż
• jidysz: (1.1) גרוב ż (grub)
• maltański: (1.1) minjiera ż
• niderlandzki: (1.1) mijn ż
• niemiecki: (1.1) Bergwerk n, Grube ż
• nowogrecki: (1.1) ορυχείο n, μεταλλείο n
• pali: (1.1) ākara m
• rosyjski: (1.1) шахта ż; (1.2) неиссякаемый источник
• słowacki: (1.1) baňa ż
• szwedzki: (1.1) gruva w
• ukraiński: (1.1) шахта ż, копальня ż
• węgierski: (1.1) bánya
• włoski: (1.1) miniera ż

źródła: