mądrość (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈmɔ̃ndrɔɕʨ̑], AS: [mõndrość], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) umiejętność podejmowania uzasadnionych decyzji, poparta wiedzą i doświadczeniem
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Opat odznaczał się mądrością i roztropnością.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Księga Mądrości
synonimy:
(1.1) rozwaga, rozsądek, rozum, roztropność
antonimy:
(1.1) głupota
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mędrzec m, mądrala ż/mos, mędrek mos
czas. mędrkować ndk., mądrzyć się ndk., wymądrzać się ndk., zmądrzeć dk.
przym. mądry
przysł. mądrze
związki frazeologiczne:
mądrość życiowa • salomonowa mądrość • ząb mądrości • mądrość największa każdego: znać dobrze siebie samego • mądrość przychodzi z laty, acz nie każdy mądry, kto brodaty (sic!) • zobacz też: Aneks:Przysłowia polskie - mądrość
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.