węglik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. związek chemiczny węgla z metalem lub półmetalem; zob. też węgliki w Wikipedii
- (1.2) przest. węgielek (zdrobn. od: węgiel)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik węglik węgliki dopełniacz węglika węglików celownik węglikowi węglikom biernik węglik węgliki narzędnik węglikiem węglikami miejscownik węgliku węglikach wołacz węgliku węgliki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) acetylenek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. węglowiec mrz, węglarz mos, węgiel mrz, węglarka ż
- przym. węglowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. węgiel + -ik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) carbide
- hiszpański: (1.1) carburo m
- niemiecki: (1.1) Carbid n, Karbid n
- rosyjski: (1.1) карби́д m
- ukraiński: (1.1) карбі́д m
- węgierski: (1.1) karbid
- włoski: (1.1) carburo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.