półmetal (język polski)
- wymowa:
- IPA: [puwˈmɛtal], AS: [puu̯metal]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fiz. półprzewodnik o zerowej przerwie energetycznej[1]
- (1.2) chem. pierwiastek posiadający cechy zarówno metali jak i niemetali; zob. też półmetale w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik półmetal półmetale dopełniacz półmetalu półmetali celownik półmetalowi półmetalom biernik półmetal półmetale narzędnik półmetalem półmetalami miejscownik półmetalu półmetalach wołacz półmetalu półmetale - przykłady:
- (1.1) Naukowcy twierdzą, że półmetal zwany grafenem zrewolucjonizuje świat.
- (1.2) Według Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej, nie wyróżnia się już półmetali.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) metaloid
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. półmetalowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. pół + metal
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) metalloid
- bułgarski: (1.2) металоид m
- francuski: (1.2) métalloïde m
- rosyjski: (1.1) полуметалл m
- źródła:
- ↑ K. Sierański, M. Kubisa, J. Szatkowski, J. Misiewicz "Półprzewodniki i struktury półprzewodnikowe", Wrocław 2002
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.