kopniak (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈkɔpʲɲak], AS: [kopʹńak], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) cios zadany nogą
(1.2) środ. mot. w motocyklu pedał rozrusznika
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dostałam tuzin policzków, a Cecco tyleż kopniaków.[1]
(1.1) Chcecie, by zniżył głos, to podnieście swój, pokażcie mu kij lub dajcie mu kopniaka w zadek.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) dać kopniaka • dostać kopniaka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kopnięcie n, kopanie n, kop m, kopacz m
zdrobn. kopniaczek m
czas. kopać ndk., kopnąć dk., wykopywać ndk.
przym. okopowy
związki frazeologiczne:
kopniak w górę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kopnięcie
źródła:
  1. J. Potocki: Rękopis znaleziony w Saragossie
  2. D. Diderot: Kuzynek mistrza Rameau
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.