motocykl (język polski)
motocykl (1.1)
- wymowa:
- , IPA: [mɔˈtɔʦ̑ɨkl̥], AS: [motocykl̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mot. niemający nadwozia pojazd silnikowy, najczęściej dwukołowy, przeznaczony dla jednej, dwóch lub rzadko dla trzech osób; zob. też motocykl w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik motocykl motocykle dopełniacz motocykla motocykli / motocyklów[1] celownik motocyklowi motocyklom biernik motocykl motocykle narzędnik motocyklem motocyklami miejscownik motocyklu motocyklach wołacz motocyklu motocykle - przykłady:
- (1.1) WSK 125 był naprawdę dobrym motocyklem.
- (1.1) Motocykle używane w motocrossie są bardzo podobne do motocykli enduro[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pot. motor
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) jednoślad
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. motocyklista m, motocyklistka ż
- przym. motocyklowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. motocycle < łac. motus + gr. κύκλος[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) motorcycle
- arabski: (1.1) دراجة بخارية ż, موتوسيكل m
- baskijski: (1.1) motozikleta
- białoruski: (1.1) матацыкл m
- bułgarski: (1.1) мотоцикъл m, мотоциклет m
- duński: (1.1) motorcykel w
- esperanto: (1.1) motorciklo, motociklo
- francuski: (1.1) motocyclette ż
- hausa: (1.1) babur, mashin
- hawajski: (1.1) mokokaikala
- hiszpański: (1.1) moto ż, motocicleta ż
- interlingua: (1.1) motocyclo
- japoński: (1.1) オートバイ (ōtobai), モーターサイクル (mōtāsaikuru), バイク (baiku), 単車 (たんしゃ, tansha)
- kaszubski: (1.1) motór m
- kataloński: (1.1) motocicleta ż
- litewski: (1.1) motociklas m
- łaciński: (1.1) autobirota ż
- łotewski: (1.1) motocikls m
- nepalski: (1.1) मोटरसाइकल (mōṭarasāikala)
- niemiecki: (1.1) Motorrad n
- nowogrecki: (1.1) μοτοσικλέτα ż, μηχανάκι n
- rosyjski: (1.1) мотоцикл m
- rumuński: (1.1) motocicletă
- slovio: (1.1) motocikl (мотоцикл)
- suahili: (1.1) motokaa
- szwedzki: (1.1) motorcykel w
- ukraiński: (1.1) мотоцикл m, мотоциклет m
- włoski: (1.1) motocicletta ż
- źródła:
motocykl (język czeski)
motocykl (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) mot. motocykl
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik motocykl motocykly dopełniacz motocyklu motocykly celownik motocyklu motocyklům biernik motocykl motocykly wołacz motocykle motocykly miejscownik motocyklu motocyklech narzędnik motocyklem motocykly - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. motocyklista m, motocyklistka
- przym. motocyklový, motocyklistický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.