dwukołowy (język polski)
dwukołowy (1.1) powóz
dwukołowy (1.1) rower
- wymowa:
- IPA: [ˌdvukɔˈwɔvɨ], AS: [dvukou̯ovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który ma dwa koła
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwukołowy dwukołowa dwukołowe dwukołowi dwukołowe dopełniacz dwukołowego dwukołowej dwukołowego dwukołowych celownik dwukołowemu dwukołowej dwukołowemu dwukołowym biernik dwukołowego dwukołowy dwukołową dwukołowe dwukołowych dwukołowe narzędnik dwukołowym dwukołową dwukołowym dwukołowymi miejscownik dwukołowym dwukołowej dwukołowym dwukołowych wołacz dwukołowy dwukołowa dwukołowe dwukołowi dwukołowe - przykłady:
- (1.1) Do ręcznego transportu paliwa służą jednokołowe taczki lub dwukołowe wózki.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pojazd dwukołowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwukółka ż, dwukołowiec m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: jednoślad • dwuślad
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) two-wheeled
- białoruski: (1.1) двухколы, двухколавы
- esperanto: (1.1) durada
- niemiecki: (1.1) zweirädrig
- nowogrecki: (1.1) δίκυκλος
- rosyjski: (1.1) двухколесный
- słowacki: (1.1) dvojkolesový
- ukraiński: (1.1) двоколісний
- źródła:
- ↑ K. Krygier, T. Klinke, J. Sewerynik, Ogrzewnictwo. Wentylacja. Klimatyzacja, 2007.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.