taczka (język polski)
taczka (1.1)
taczka (1.2) kartofli
- wymowa:
- IPA: [ˈtaʧ̑ka], AS: [tačka]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mały wózek z jednym lub dwoma kółkami używany do transportu przedmiotów lub materiałów sypkich na niewielkich odległościach; zob. też taczka w Wikipedii
- (1.2) zawartość taczki (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik taczka taczki dopełniacz taczki taczek celownik taczce taczkom biernik taczkę taczki narzędnik taczką taczkami miejscownik taczce taczkach wołacz taczko taczki - przykłady:
- (1.1) Wczoraj kupiłem nową taczkę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. taczkarz m
- przym. taczkowy
- czas. otaczać
- związki frazeologiczne:
- wywozić na taczce / wywozić na taczkach / wywieźć na taczce / wywieźć na taczce
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Transport
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wheelbarrow
- baskijski: (1.1) eskorga
- czeski: (1.1) kolečko n
- duński: (1.1) trillebør w
- esperanto: (1.1) puŝveturilo
- fiński: (1.1) kottikärryt
- francuski: (1.1) brouette ż
- hiszpański: (1.1) carretilla ż
- kaszubski: (1.1) kara ż
- liwski: (1.1) kärrõd lm; (1.2) kärrõd lm
- łotewski: (1.1) ķerra ż
- niemiecki: (1.1) Karre ż, Schubkarre ż, Karren m, Schukarren m
- nowogrecki: (1.1) καροτσάκι n
- rosyjski: (1.1) тачка ż; (1.2) тачка ż
- słowacki: (1.1) fúrik m
- słoweński: (1.1) samokolnica ż
- ukraiński: (1.1) тачка ż, візок m
- wilamowski: (1.1) truöwer ż, tröwer ż, truø̄ver ż, triöewer ż
- włoski: (1.1) carriola ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.